Í gær var Þórólfur á Myrká kvaddur og í dag var það frændi hans Haukur Steindórsson eða Haukur í Þríhyrningi eins og hann var jafnan nefndur. Útför hans var gerð á Möðruvöllum í dag að viðstöddu miklu fjölmenni. Haukur fæddist í Þríhyrningi 11. janúar 1940 og ólst þar upp  á mannmörgu heimili. Hann tók svo við búskap þegar faðir hans Steindór féll frá 1966, fyrst í félagi við Helgu móður sína og síðar bjuggu þeir Doddi bróðir hans félagsbúi þar um áratuga skeið. Haukur var góður bóndi og hugsaði um búið að mikilli natni og nákvæmni. En hann var líka kvaddur til starfa utan bús t.d. var hann mjólkurbílstjóri um skeið og um tíma var hann fenginn til barnakennslu í Þelamerkurskóla, svo fátt eitt sé talið. En mestum tíma utan bús varði Haukur óefað í ýmis félagsmálastörf, sem honum voru falin bæði af sveitungunum og líka innan héraðs og á landsvísu. Allir sem til hans þekktu báru óskorað traust til hans og var hann gjarnan annað hvort formaður eða ritari í þeim stjórnum sem hann sat í. Hann hafði einkar fagra rithönd sem bar góðan vott um hans vandvirkni . Þótt við Haukur byggjum nú nánast sitt á hvorum sveitarendanum lágu leiðir okkar mikið saman bæði í bústörfum og félagsmálum. Alla tíð var Þríhyrningsféð rekið hér fram á Hörgárdal til afréttar, þannig að það urðu mikil samskipti bæði vor og haust, sem aldrei bar nokkurn skugga á og þar eins og annarsstaðar var Haukur fremur veitandi en þiggjandi. Frá þessum tíma er margs að minnast t.d. þegar við gengum tveir í eftirleit í góðu haustveðri fram Grjótárdal, vestur yfir Urðir og niður í Víkingsdal og fundum þar þrjár skagfirskar kindur, sem okkur tókst að hemja og koma alla leið til byggða niður í Staðarbakka. Þetta var löng og erfið ganga og þá var gott að hafa traustan og góðan ferðafélaga. Annað eftirminnilegt ferðalag er ein af þeim ferðum sem farnar voru ríðandi vestur á Hörgárdalsheiði til að gera við girðinguna sem þar var. Þetta er svona um þriggja til fjögurra tíma reið. Oftast vorum við fjórir sem fórum í þetta verkefni. Auk nestis og minni verkfæra þurfti að reiða með sér járnkarl, sem er ekkert sérstakt, einkum þegar reiðvegurinn er ekki góður. Haukur bauðst að þessu sinni til að taka járnkarlinn að sér og var það þegið. Það sem við hinir vissum hins vegar ekki var að Haukur var með brákað rifbein. Þeir sem hafa orðið fyrir því að laska rif geta rétt ímyndað sér hvernig það er að ríða um langan veg þannig ásig kominn hvað þá reiðandi með sér járnkarl. Þetta atvik lýsir Hauki afar vel, alltaf tilbúinn að létta undir með öðrum jafnframt því að fjargviðrast ekki yfir eigin vandamálum. Eins og áður hefur komið fram var Hauki treyst fyrir margskonar félagsstörfum. Í sumum þeirra lágu leiðir okkar saman t.d. í sveitarstjórn og í stjórnum Búnaðarfélgs Skriðuhrepps og í deildarstjórn Skriðudeildar KEA. Einnig vorum við um nokkurra ára skeið fulltrúar Eyfirðinga á aðalfundum Stéttarsambands bænda. Það var mér ómetanlegt að kynnast störfum Hauks á sviði félagsmála og eiga þess kost að læra af honum. Læra hvernig hann beitti rökhugsun og sanngirni í hverju máli og umfram allt að það sem væri bókað á fundum væri gert á skýran hátt og á góðri íslensku bæði hvað málfar og réttritun varðaði. Já, í öllu því sem Haukur tók sér fyrir hendur held ég að vandvirkni og heiðarleiki hafi verið hans æðsta leiðarljós. Það var því Hauki mikið áfall þegar heilsan fór að bila og hann fann vanmátt sinn í því að vera sverð og skjöldur á svo mörgum sviðum. Einkum var það búið í Þríhyrningi og heimilið, sem honum varð mjög þungbært að geta ekki verið sá máttarstólpi sem hann hafði verið. Já, því miður átti þessi góði og réttsýni maður marga erfið stund hin síðari ár, en þó líka góða tíma inn á milli. Nú þegar leiðir skilja um stund, þakka ég þér Haukur minn fyrir allt sem þú kenndir mér og fyrir alla þína vináttu og hlýju á okkar samferðabraut í þessum heimi og ég er þess fullviss að góður Guð hefur tekið þér fagnandi á æðra tilverustig.    

Gimbrarnar voru teknar inn í gær og í dag byrjaði Hákon Þór að rýja þær. Þetta er nú hans fyrsta ár sem rúningsmaður þó hann hafi nú aðeins gripið í þetta fyrr.

Jón Birgir var að leggja fyrir hann.

Hér eru greyin orðin strípuð

     1. nóv. 2016

Vinátta...........Trölli og Svanur.